كلك مشكين تو روزي كه زما ياد كند

ببرد اجر دوصد بنده كه آزاد كند

قاصد منزل سلمي كه سلامت بادش

چه شود گر به سلامي دل ماشاد كند

امتحان كن كه بسي گنج مرادت بدهند

گر خرابي چو مرا لطف تو اباد كند

يارب اندر دل آن خسرو شيرين انداز

كه به رحمت گذري بر سرفرهاد كند

شاه را به بود از طاعت صد ساله و زهد

قدر يكساعته عمري كه درو دادكند

حاليا عشوه عشق تو زبنيادم برد

تا دگرباره حكيمانه چه بنياد كند

گوهر پاك تو از مدحت ما مستعي ست

فكرمشاطه چه با حسن خداداد كند

ره نبرديم به مقصود خود اندر شيراز

خرم ان روز كه حافظ ره بغداد كند